زبورِعجم · حصہ دوم
خضر 
وقت 
از 
خلوت 
دشت 
حجاز 
آید 
برون 
کاروان 
زین 
وادی 
دور 
و 
دراز 
آید 
برون 
Out of Hijaz and the lonely plain the Guide of the Time is come, back from the far, far vale again the Caravan hastens home.
من 
بہ 
سیمای 
غلامان 
فر 
سلطان 
دیدہ 
ام 
شعلۂ 
محمود 
از 
خاک 
ایاز 
آید 
برون 
Lo, on the brow of the slaves I see the Sultan’s splendour bright, the dust of Ayaz shines radiantly with Mahmud’s torch alight.
عمر 
ہا 
در 
کعبہ 
و 
بتخانہ 
می 
نالد 
حیات 
تا 
ز 
بزم 
عشق 
یک 
دانای 
راز 
آید 
برون 
In Ka‘bah and Temple long, long years the deep lament arose, till from Love’s banquet now appears one Man who the Secret knows.
طرح 
نو 
می 
افکند 
اندر 
ضمیر 
کائنات 
نالہ 
ہا 
کز 
سینۂ 
اھل 
نیاز 
آید 
برون 
The sighs that out of the bosom break of a people at earnest prayer a brave and new foundation make in Life’s mind everywhere.
چنگ 
را 
گیرید 
از 
دستم 
کہ 
کار 
از 
دست 
رفت 
نغمہ 
ام 
خون 
گشت 
و 
از 
رگہای 
ساز 
آید 
برون 
O take the trembling lute from me, for my hand can play no more; in streams of blood my melody from the heart of the harp doth pour.
English Translation by: A.J. Arberry
زبورِعجم > حصہ دوم
ز سلطان کنم آرزوی نگاہی